Tekstil Teknik Dergisi Tekstil Haberleri, Tekstil Sektörü, Tekstil Teknik
Related Articles
Birikmiş tekstil ve makine teknoloji bilgilerimizle çok güzel işler yapan ancak kıymeti bilinemeyen arkadaşlarımız var.
Ben size bir örnek vereyim. Şu anda dünyanın 5-6 ülkesinde üretim yapılabilen bir karbon elyafı teknolojisi var. Bunu ülkemizde Yalova’da Aksa K firmamız başarıyla gerçekleştirdi. 8-10 yıllık bir Ar-Ge çalışmasının sonunda, dünyanın en gelişmiş ve geleceği en parlak olan karbon elyafını üretirken kendi teknolojilerini, üretim hatlarını, makinelerini, fırınlarını vb. kendileri yaptılar. Çünkü bu teknolojiyi kimse kimseye vermek istemiyor. Aslında bu önemli bir başarı örneğidir. Daha sonra basından takip ettiğim kadarıyla dünyanın en büyük kimya firması Dow Chemical Aksa K’ya ortak oldu ve firma Dow Aksa adını aldı. Ama maalesef biz bu göz bebeğimiz olması gereken, çok stratejik ürün olan ve her türlü desteği vermemiz gereken bu firmaya sahip çıkamadık. Dow Aksa, Dow ile ortaklığı sebebiyle Aksa’nın bünyesindeki enerji şirketinden maliyetine enerji alamıyor, piyasa fiyatıyla alabiliyor. Bu da uluslararası rekabette zorluyor çünkü maliyetler artıyor. Bu sebeple de üretimini Amerika’ya taşıyabilir. Şimdi biz neyi konuşuyoruz? Dünyanın en zorlu prosesi olan karbon elyafını üretecek teknolojiyi kendi bünyenizde oluşturmuşsunuz, onunla ilgili makineleri ve bütün sistemi kurmuşsunuz, prosese başlamışsınız ve dünyada sizi herkes ilgiyle izliyor, dünyanın devleri geliyor ortak oluyor ama maalesef ki çok basit konular yüzünden buna bile sahip çıkamıyorsunuz.
Tekstil makinesi üretmeye geldiği zaman, üreteceğimiz diğer tekstil makineleri, o karbon elyafının üretildiği makinelerden çok daha basit teknolojilerdir. Bu kadar Ar-Ge gerektiren, ileri teknolojili proses hattını yapabilecek yeteneklere sahibiz. Önemli olan bu yetenekleri ortaya çıkartmaktır. Bence devletin birinci vazifesi bu olmalıdır. İkinci vazifesi de bunları göz bebeği gibi korumaktır; sadece tekstil ya da makine sektörünü değil tüm sanayiyi ve üretimi korumak…
Biz her şeyi yapabiliriz. Bugün sivil uçaktan yerli metroya her şeyi üretebilecek potansiyelimiz var. Ama bize bunu yaptırmıyorlar, burada bir tezat var ve çözemiyorum. Üreticilere saygı duyulması, sahip çıkılması, desteklenmesi gerekirken, bütün herkes üretenle uğraşıyor. Bu ülkede bir Çinli, bir Amerikalı, bir Alman gelip makine sanayini kurmayacak, yapacaksan kendin yapacaksın. Tekstil bu ülkenin vazgeçilmezi, olmazsa olmazıdır. Hep olacaktır. O kadar zor bir iş değil. 25 milyar dolar seviyesindeki payımızı 60-70 milyar dolarlara çıkartabilirsek çok daha iyi olacaktır.
