Tekstil İşletmelerinde İşletme Körlüğü

Devamlılığı olan, dolayısıyla kar eden işletmeler genelde işletmelerini dışarıya kapatırlar, bu taklit edilmek istememelerinden, kendilerini (kar ettiklerinden) başarılı gördüklerinden kaynaklanır.
Oysa tüm işletmelerin dışarıdan bakacak bağımsız bir göze ihtiyacı vardır.
Her işletmede yöneticiler, günlük, anlık sorunlarla o kadar çok boğuşurki geleceği düşünecek, kurgulayacak zamanları kalmaz.

O anda yapılan mamül yok satıyor olabilir, müşteriler kapıda bekliyor olabilir ama ya sonrası? Hele bir de Ar-Ge departmanınız yoksa, yöneticinizde “yapıyoruz, satıyoruz” mantığındaysa, işletmeniz körlük yaşıyor demektir. Oysa Ar-Ge departmanı bir ürünü geliştirmeli, işletmeye uyumunu sağlamalı ve kalanını Ür-Ge departmanına bırakıp, yeniliklerin peşinde koşmalıdır.

Sürekli sorulması gereken soru şu olmalı “Bugün bunu yapıyoruz ve satıyoruz, ya yarın?” İşletmelerde işletme körlüğüne yol açan ikinci bir sebepse yönetici dahil hep aynı kadro ile çalışmasıdır. Artık yapılan iş otomatiğe bağlanmış gibi gözükür, yönetici daha az işletmeye girmeye başlar, personel yüzlerce kez aynı işi yapmasının getirdiği rehavetle daha az dikkatlidir. Kalite kontrol ekibi “Bu tip malları daha öncede gönderdik, ses çıkmadı” mikrobunu almaya başlamıştır, bir süre sonra müşteri şikayetleri gelmeye başlar.

Otuz yıllık işletme hayatımın bana örettiklerinden biri de “MAALESEF” şu olmuştur. Ekibi sürekli zinde, diri, dikkatli tutmak için yöneticiler zaman zaman sorun olmasa bile sorun varmış gibi göstermelidirler.
Yöneticiler işletmedeki sorunları sıraya dizerler, büyükten küçüğe doğru ve tabiki büyük sorunlardan başlarlar, çoğu zaman ufak sorunlara sıra gelmez. Bir süre sonra o ufak görünen sorunlar o kadar çok yaşam alanı bulup gelişir ki, içinden çıkılmaz hale gelir.

Sorun sıralaması iyi yapılmalıdır.
Girdiğiniz bir işletmede, işletme körülüğünü nasıl anlarsınız?
Günümüz tabiriyle “elektrik alamazsınız” o işletmede işletme körlüğü vardır. İşletmelerde heyecan olmalı, çünkü işletmeler yaşayan bir canlı gibidirler, dinamiktirler. Yöneticiler birbirleri ile bağlantılı çalışan departmanların kendi aralarındaki tartışmalarına bir yere kadar göz yummalı ve hatta bunlara sebep olmalıdır, çünkü tüm kirli çamaşırlar, yöneticinin farkında olmadığı sorunlar bir çok defa ancak bu şekilde ortaya çıkar.

Bunu “silo sendromu” haline getirmeden yapmalıdırlar.
“Slilo sendromu” başlarsa, departmanlar arası kopukluklar başlar ve bu sona bir adım kalmış demektir.
Yöneticiilik zordur, hele birde çok detaylara inerseniz boğulursunuz ve yönetemezsiniz. İyi bir yönetici, doğru hiyerarşiyi kuran ve altındaki ekibi doğru seçen yöneticidir. Siz altınızdaki ekibi doğru yönetirsiniz onlarda altlarındakini.
Tekstil işletmelerinde iki unsur çok önemlidir. Giriş ve çıkış.
Girişte her türlü hammadenin, fason imalat için gelen müşteri mallarının kontrolü ve uygunluğu.
Çıkışta istenen amaca veya müşteri beklentisine uygunluğu.
İşletme körlüğü başladığı zaman her nedense ilk terkedilen bu ikisi olur.
Her işletmenin kuralları vardır ve ihtiyaca göre yeni kurallar konulur. Yönetici bir takım kuralları koyar ve tatbikini bir süre takip ettikten sonra unutur.
Oysa amaç sürdürülebilirlik olmalı, kuralları koymalısınız ve sonuna kadar takip etmelisiniz. Siz takip etmezseniz o kurallar yavaş yavaş erir ve önlem adına koyduğunuz o kurallar bir süre sonra unutulur. Sil baştan yaparsınız ve çoğu zaman çok pahalıya patlar.